Cultuur, wat is nu cultuur precies? En wat
wij heel normaal vinden zoals Sinterklaas vinden ze elders op de wereld maar
vreemd. Zelfs binnen Nederland zijn er cultuurverschillen zoals het vieren van
carnaval boven en beneden de rivieren, verschil in dialect en klederdracht.
Geert Hofstede, geboren in 1928, heeft zich
verdiept in de manier waarop verschillende culturen gekarakteriseerd worden. In
1699 heeft hij een groot wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd. Op grond van
dit onderzoek heeft hij vier dimensies, die hij culturele dimensies noemde,
gedefinieerd. Op grond van deze culturele dimensies kon hij de cultuur van de
verschillende landen indelen. Op basis van de resultaten waren de volgende vier
dimensies gedefinieerd:
1. Machtsafstand
2. Collectivisme tegenover individualisme
3. Masculiniteit tegenover femminiteit
4. Onzekerheidsvermijding
(Rompelman, 2010)
Machtsafstand is de mate waarmee men in een
cultuur zich erbij neerlegt dat de macht ongelijk verdeeld is.
Hofstede heeft de resultaten van zijn
onderzoek op het gebied van machtsafstand verwerkt in een Machtafstandindex
(MAI). Elk land kreeg een score tussen de 0 en 100. Hoe lagere de score hoe
kleiner de machtafstand in het land.
Tabel 1: MAI-score Nederland en Australië
Range
|
Land
|
MAI-score
|
40
|
Nederland
|
38
|
41
|
Australië
|
36
|
(Rompelman, 2010)
In tabel 1 is te zien dat Nederland en
Australië na elkaar komen in de lijst en op plek 40 en 41 staan. Nederland
heeft nog net iets meer machtsafstand met een MAI-score van 38 en Australia
heeft een MAI-score van 36. Beiden landen scoren dus relatief laag qua
machtsafstand. In Nederland is binnen
het gezinsleven ook te merken dat de machtsafstand klein is, weinig kinderen
noemen hun ouders nog en u en kinderen en ouders behandelen elkaar als
gelijken. Ook op school wordt er inniatief verwacht vanuit de leerlingen en
staat een leraar open voor discussie. In landen waar veel machtsafstand is zou
dit niet mogelijk zijn. In Australië komt de mate van machtsafstand in het
gezin en op school overeen met hoe we dat in Nederland kennen.
Collectivisme
tegenover individualisme
Bij collectivisme speelt de groep een
belangrijke rol, de groep is belangrijker dan één persoon. Deze groepen zijn
vaak hecht en bieden de leden bescherming. Bij het individualisme is het juist het
tegenovergestelde, één persoon zorgt voor zichzelf en zijn/haar naaste
omgeving.
Hofstede heeft de mate van individualisme
verwerkt in een Individualisme-index (IDV). Hoe individualistischer het land is
ingesteld hoe hoger de score is.
Tabel 2: IDV-score Nederland en Australië
Rang
|
Land
|
IDV-score
|
4/5
|
Nederland
|
80
|
2
|
Australië
|
90
|
(Rompelman, 2010)
In tabel 2 is te zien dat Nederland op een gedeelde
4/5 plaatst staat qua individualisme met een score van 80. Australië is nog
individualistischer en staat met een score van 90 op een tweede plek. In zowel Australië
als Nederland leren kinderen al vroeg te denken in de ik-vorm. Ze worden
opgevoed met het idee dat je naar school gaat voor jezelf en dat jij later dan
een baan krijgt om jezelf mee te onderhouden. Ook kan een inwoner van Nederland
en Australië invloed uit oefenen in de politieke door te stemmen. En iedereen
mag een eigen mening hebben.
In een masculiene samenleving zijn de
sociale rollen op het sociale gebied duidelijk gescheiden. De mannen in een
masculiene samenleving zijn vooral gefocust op materieel succes. Ze zijn dan
ook hard en assertief. De vrouwen binnen een masculiene samenleving zijn juist
zacht en teder. Zij zorgen voor anderen en de omgeving en vinden de kwaliteit
van het leven belangrijker dan materieel bezit.
In een feminiene samenleving zijn de rollen
tussen mannen en vrouwen minder duidelijk gescheden. Beiden geslachten zijn
teder, bescheiden en gericht op de kwaliteit van het leven en niet zo zeer het
materieel bezit.
Hofstede heeft de mate van masculiniteit
verwerkt in de Masculiniteitindex (MAS). Hoe hoger de score hoe meer de
samenleving in dat land masculien was.
Tabel 3: MAS-score Nederland en Australë
Rang
|
Land
|
MAS-score
|
51
|
Nederland
|
14
|
16
|
Australië
|
61
|
(Rompelman, 2010)
Onzekerheidsvermijding
Onzekerheidsvermijding is de wijze waarmee
de leden van een cultuur omgaan met onzekerheid. Als men binnen een cultuur
moeilijk met onzekerheid om kan gaan en dit gevoel probeert te onderdrukken door
regels op te stellen, is de onzekerheidsvermijding groot.
De resultaten uit het onderzoek van
Hofstede op het gebied van onzekerheidsvermijding zijn weergegeven in de
Onzekerheidsvermijdingsindex (OVI), hoe hoger de score hierin hoe meer een
cultuur de onzekerheid uit de weg wil gaan.
Tabel 4:OVI-score Nederland en Australië
Rang
|
Land
|
OVI-score
|
35
|
Nederland
|
53
|
37
|
Australië
|
(Rompelman, 2010)
Uit tabel 4 blijkt dat Nederland op plaatst
35 staat met een OVI-score van 53 in de onzekerheidsvermijdingsindex. Australië
staat twee plekken lager op plaatst 37 met 2 punten minder namelijk een
OVI-score van 51. Nederland probeert iets meer dan Australië om onzekerheden te
vermijden. Maar beiden landen doen niet erg hun best om onzekerheden te
voorkomen, als regels bijvoorbeeld niet nageleefd kunnen worden, worden ze
veranderen. Nederland is tolerant in haar beleid. Docenten mogen openlijk
uitkomen als ze iets niet weten, discussies in de klas zijn toegestaan, lui
zijn mag soms en burgers mogen protesteren.
Bronnen:
Rompelman, O. (2010). De culturele dimensies volgens Hofstede. Delft: Technische Universiteit.
Bronnen:
Rompelman, O. (2010). De culturele dimensies volgens Hofstede. Delft: Technische Universiteit.